Na de laatste hectische dagen van voorbereiding en afscheid nemen van onze familie en vrienden komen we in Turkije op adem. De vlucht verloopt soepel en al het materiaal lijkt ongeschonden Istanbul te hebben bereikt, ondanks het betere gooi- en smijtwerk van het bagage personeel.
We gaan al fietsend op weg naar de boot in Pendik. Het is vandaag helaas guur weer met een straffe wind uit het noorden. De van te voren uitgestippelde route blijkt op papier geduldiger dan in de praktijk. De doorgaande wegen, hoofdzakelijk langs industrie en woonwijken, zijn druk, chaotisch en van mindere kwaliteit. Er is zeer veel vrachtverkeer op de weg en de Turkse automobilist eist zijn plek op in het verkeer. Het is dus zaak om alle zintuigen te gebruiken tijdens het fietsen. We kiezen zeker in het begin voor het relatief veilige trottoir. Waar mogelijk gaan we dwars door de woonwijken, waar we meer dan eens verdwalen in de wirwar van op en neer gaande straatjes. We hebben geen gedetailleerde kaart bij ons en de uitgeprinte routebeschrijving is bij de eerste rotonde al afgehaakt.
Ondanks dat wij in Nederland nog wel eens in het bronzen tijdperk leven, hebben we een grote stap gezet richting beschaving door een tablet aan te schaffen. Vooral het nut van gedetailleerde geografische offline kaarten bewijst zich op deze eerste fietsdag. Doordat GPS onze positie op kaart laat zien is het mogelijk tijdens het fietsen in de juiste richting bij te sturen. De buurten waar we doorheen komen, laten door de slechte staat van de wegen en huizen een rommelige indruk op ons achter. Het is echter zeer levendig op straat.
Na ruim 14 km fietsen komt de veerboot op de zee van Marmara in zicht. Op de boot komen we er achter dat niet één, maar zelfs beide fietssleutels in het slot zijn afgebroken!!!! De koppen zijn er letterlijk vanaf. Dus toch vluchtschade! Dan maar niet op slot. Alleen iemand met verstandsverbijstering gaat met 50 kilo lopen slepen. In ons mooie hotel in Yalova met zeezicht (als het niet zo mistig is tenminste) gaan we de sloten te lijf met al het gereedschap dat we mee hebben. De waterpomptang, kabeltang, ringsleutelset, inbusset, pincet en schaar krijgen niet voor elkaar wat het filmpje op You-tube met zakmes wel beloofd.... Het slot is binnen 3 seconden gekraakt. Met enige handigheid zijn de afgebroken stukjes uit de sloten. Wat is de les van vandaag?? Altijd een reservesleutel meenemen en een AXA slot voor de verzekering blijkt HELEMAAL NIETS waard te zijn.!
We kunnen nu met gerust hart onze reis vervolgen in de richting van......??
Dat zien we morgen wel weer.......
